Skip to content →

Σημεία Ονείρων

«Σημεία ονείρων»* είναι μια συλλογή έργων ζωγραφικής που μοιάζουν με τα όνειρα που αφηγούμαστε στον ψυχαναλυτή για να μπει λίγο φως στο σκοτεινό δωμάτιο του εαυτού μας. Επισκεφθήκαμε τον ψυχαναλυτή όταν μέσα στο σκοτάδι χτυπήσαμε στο κομοδίνο και πονάει το καλάμι ακόμα. Μήπως μας γιατρέψει τον πόνο από τη σύγκρουση με το «κομοδίνο». Όνειρα που είδαμε αλλά, όταν ξυπνήσαμε τα είχαμε ξεχάσει, και χάθηκαν μέσα στη βουή της καθημερινότητας. Κι ύστερα, κάποια στιγμή, ανασύρθηκαν, όταν είδαμε κάτι στον πραγματικό κόσμο.  Τι άλλο είναι η ζωγραφική από τη δισδιάστατη εικονο-«ποίηση» του ασυνειδήτου του ζωγράφου, που είναι ευχής έργον αν είναι κομμάτι από το κοινό μας ασυνείδητο; Ένας τρόπος να στοχαστούμε μαζί πάνω στην τραγικότητα της ζωής. Αφορμή για συν-κίνηση και κοινωνία.

*Σημείo στη γλώσσα της καινής διαθήκης είναι το θαύμα.

Με αφορμή τα έργα ζωγραφικής η ποιήτρια Νόνη Σταματέλου εμπνέεται και γράφει ένα κείμενο, άλλοτε ένα μικρό πεζό άλλοτε ένα ποίημα, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε δίπλα από κάθε έργο. Εξαίρεση το έργο «Είν΄ ο πατέρας μου γιατρέ» που έγινε το αντίθετο, το ποίημα έγινε αφορμή να γίνει το ζωγραφικό έργο.

Τα έργα της ενότητας σημεία ονείρων έχουν ζωγραφιστεί ψηφιακά, ζωγραφική δηλαδή σε υπολογιστή με γραφίδα, σαν ένα μολύβι αντί για πινέλο, όπου το αποτέλεσμα της κίνησης του φαίνεται στην οθόνη. Ο τρόπος της ζωγραφικής δεν άλλαξε, άλλαξε το υλικό. Έχουν τυπωθεί σε βαμβακερή επιφάνεια fine art αρχειακού τύπου με εγγύηση χρωμάτων τουλάχιστον 250 χρόνων (Photo Rag 308, Hahnemuhle, Fine Art & Archival).

Η συλλογή των έργων «Σημεία ονείρων» εκτέθηκε στην Λευκάδα στην αίθουσα τέχνης «Θ. Στάμος» από τις 16 Απριλίου έως 7 Μαΐου του 2022, στην Αθήνα στο Atelier Pilarinos από τις 14 Μαΐου μέχρι της 10 Ιουνίου 2022, στο ελαιοτριβείο Λογοθέτη στο Βασιλικό στη Ζάκυνθο από τις 2 Αυγούστου έως τις 10 Σεπτεμβρίου 2022, στον Ιανό. στη Θεσσαλονίκη, Αριστοτέλους 7, από τις 24 Οκτωβρίου έως τις 6 Νοεμβρίου 2022 και στη Βέροια στο «Εκκοκκιστήριο Ιδεών» 15 έως 29 Μάϊου.

Διατίθεται βιβλίο που περιέχει όλα τα έργα της έκθεσης «σημεία ονείρων» με τα κείμενα της Νόνης Σταματέλου. Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από το atelier Pilarinos ή να το παραγγείλετε διαδικτυακά κάνοντας κλικ εδώ 

Κριτικό σημείωμα του ζωγράφου π.Σταμάτη Σκλήρη για τη συλλογή των έργων. Μάρτιος 2022.

Όταν βρισκόμαστε μπροστά σε έναν πίνακα, συνήθως παρασυρόμαστε από αυτά που φαίνονται και με βάση αυτά προσπαθούμε να τον κατανοήσουμε. Όμως τα ορατά δεν φτάνουν από μόνα τους. Το σανίδι ή ο καμβάς δεν μιλάνε. Κάτι άλλο προϋποτίθεται της κατασκευής του έργου και κατέχει τα μυστικά του. Το κυριότερο είναι τι κέντρισε την καρδιά του δημιουργού για να δημιουργήσει αυτό το έργο. Και τι λογής άνθρωπος είναι αυτός που μας καταθέτει την καρδιά του. Και σιγά σιγά πορευόμαστε προς ανακάλυψη όλων των συμβεβηκότων, μέχρι να καταλήξουμε στο πιο αόρατο στοιχείο του πίνακα , που είναι το τι δίνει νόημα στη ζωή και στις πράξεις του δημιουργού, ώστε να τον οδηγήσει σε αυτή τη συγκεκριμένη εικαστική χειρονομία.
      Βλέπουμε ένα κάστρο . Φαίνεται η κορυφή κάποιου Πύργου . Το κάτω μέρος του ασαφοποιείται μέσα σε διακριτικό ημίφως . Ο Πύργος στέκει και ισορροπεί χάρη στα μη φαινόμενα σωστά σκαμμένα θεμέλια. Άλλοτε ο Ζωγράφος μας περνάει από αστικό δρόμο, όπου μέσα από ανοιχτό παράθυρο μας δείχνει τοίχο με κρεμασμένο κάδρο που μιλάει για την αγάπη που ανασαίνει πίσω από αυτούς τους τοίχους. Άλλού βλέπει το δάσος σαν να πετάει ο ίδιος από κορμό σε κορμό. Υπάρχει μια απροσδιοριστία του χώρου που ορίζει το ασαφές έδαφος , αλλά η σωστή στερεομετρία του συστήματος των κατακόρυφων κορμών μας πείθει πως τα πεσμένα φύλλα δεν είναι μετέωρα ή τυχαία τοποθετημένα. Ο Καλλιτέχνης έχει εμπεδώσει τη φιλοσοφία του Καρνεάδου ότι τα αισθητήρια όργανα μας είναι ελλιπή για να γνωρίσουμε πλήρως την αλήθεια. Γι’ αυτό μας λέει: «δείτε αυτά τα ολίγα που φαίνονται και κατανοήστε και τα υπόλοιπα τα μη φαινόμενα».
    Η δύναμή του είναι η ζωγραφική πειθώ που πηγάζει από την θετική του σκέψη (μην ξεχνάμε πως έχει σπουδάσει φυσικός). Ξέρει τη Συμπαντική στερεότητα του νόμου της παγκόσμιας έλξης , ο οποίος παρά την απροσδιοριστία και εντροπία , καταφέρνει να αυτουργεί την παγκόσμια ισορροπία. Έχει , λοιπόν, η ζωγραφική του σωστά κλειδιά , άσχετα αν φαίνονται ή δεν φαίνονται. Κι η άλλη δύναμή του έγκειται στο γεγονός πως οι απαλοί τόνοι γράφονται με ωραίες χρωματουργίες. Ξέρει τις δυνατότητες τους, αλλά δεν τις εξαντλεί για να αυτενεργήσουμε κι εμείς στη διαδικασία οικειώσεως του έργου
 Μπροστά μας, λοιπόν, ξετυλίγεται μια αρμονία χρωματική , που δηλώνει κάποιαν αντίστοιχη ψυχική . Αυτή εκφράζεται περισσότερο με ημιτόνια χρωματικά που αφήνουν ένα υπαρξιακό χαμηλόφωνο «ψιθύρισμα». Οι κόρες των ματιών μας διαστέλλονται για να δούμε ένα ζωγραφικό αφήγημα «ειπωμένο» με ψιθυριστούς εικαστικούς φθόγγους . Το έργο δεν τα λέει και δεν τα εξηγεί όλα. Υπάρχουν δομές διακριτικά βυθισμένες στο ημίφως , οι οποίες στηρίζουν κάποια πράγματα που φαίνονται (πάντα χωρίς κραυγαλέες πινελιές), που συνθέτουν ένα σύνολο που υπονοεί και τα μη φαινόμενα. Εκ των ορωμένων εννοούμε τα αόρατα., μένοντας ελεύθεροι από την βάναυση εισβολή στον προσωπικό μας υπαρξιακό χωροχρόνο. Αν θέλουμε, προχωρούμε πιο μέσα, αν θέλουμε όσο προχωρούμε τόσο ανακαλύπτουμε και τόσο περισσότερο στοχαζόμαστε. Και τότε ξεκινάμε ταξίδια απίστευτα αλαργινά, τα οποία έχουν ατελεύτητους ορίζοντες αυτοεπιγνώσεων , διότι βάλαμε και τη δική μας φαντασία να εποικοδομήσει πάνω στα κτίσματα του Πυλαρινού , που κι αυτά στηρίζονται και ισορροπούν στα (φαινομενικά) αόρατα θεμέλια της ζωγραφικής σύνθεσης .
       Θα πει κανείς: «Καλά , αυτός ο άνθρωπος δεν ουρλιάζει ποτέ του; Καλά δεν του τη δίνουν όλα αυτά που μας περιβάλλουν; Δεν μπορεί να βάλει στα έργα του τίποτα ταμπέλες από Ίλιον ή αναβοσβήνοντα φωτάκια που να εκσφενδονίζουν κατά πάνω μας πυρίκαυστα συνθήματα που να τσουρουφλίζουν την πρόσοψή μας εσαεί;
Απέναντι σε όλα αυτά τα … σοφά ερωτήματα ο Μπάμπης , νομίζω , απαντά σοβαρά , αγαπητικά και ψιθυριστά: «ξέρω κι εγώ να σκοτώνω. Αλλά δεν ξέρω να χειρίζομαι μπιστόλι». Βέβαια αυτό οφείλεται στο ότι δεν αγαπάει τίποτα απ αυτά που κάνουν κρότο. Και ό,τι αγαπάει, ας το ονομάσουμε δημοκρατικό , διότι αγαπά κι αγαπιέται ελεύθερα. Ή άς το πούμε : «αδυναμία του αμαρτάνειν» , που αποτελεί την υπέρτατη ανιδιοτέλεια. Η καρδιά του φθόγγου που εκφέρεται ψιθυριστά και από μέγα βάθος της ύπαρξης , γίνεται αντιληπτή μόνο από αυτούς που Αγαπάνε λατρευτικά. Στην περίπτωση της ζωγραφικής του Πυλαρινού μας δίνεται η ευκαιρία να αφουγκρασθούμε το πνευματικό ρυάκι της αγάπης του δημιουργού, το οποίο καθρεφτίζεται σε κάθε συλλαβή του λόγου, όπως και σε κάθε πινελιά της χρωματικής λαλιάς του πίνακα Έτσι αποκαλύπτεται παρηγορητική η τέχνη του Χαράλαμπου Πυλαρινού ως ακομπλεξάριστη , ειρηνική συμφωνία.

Κριτική ανάλυση της έκθεσης απο την εικαστικό και θεωρητικό της τέχνης Χαρά Σαΐτη. Απρίλιος 2022.

Σημεία ονείρων. Στις παρυφές μιας ονειρικής πραγματικότητας ακροβατεί ο εικονογράφος Μπάμπης Πυλαρινός, για να μας οδηγήσει σε έναν κόσμο αθέατο όσο και απτό, σε ένα εσωτερικής υφής τοπίο συνειρμικό, τόσο θαυμαστό που ανάγεται σε σημείο. « Σημείον επιζητεί» και θαύμα ευρίσκει, εκεί όπου καταλύεται η φυσική νομοτέλεια μαζί με τον ανάπηρο ορθολογισμό μας, για να δώσει αέρα στο γοητευτικό άγνωστο της ψυχής. Μεγαλειώδης απλότητα, αγνή χρωματικότητα και σεμνοχρωμία συγκρατημένη, άδολη και τρυφερή ματιά των πραγμάτων, καταφέρνουν να μετρηθούν με τα σκοτάδια του ασυνείδητου και να βγάλουν φως. Ένα φως γλυκό και ήπιο, που δεν τυφλώνει αλλά χαϊδεύει το μάτι, απλώνεται διάχυτο χωρίς ερριμμένες, απειλητικές σκιές και αποκαλύπτει κρυμμένες πτυχές του ίδιου του εαυτού μας, στάζοντας ηδονική νοσταλγία. Εσωτερικά τοπία της παιδικής μας ηλικίας και αρώματα ξεχασμένα από θερισμένο στάρι, από κορμί παλλόμενο και μεστό, από κάμαρες μισοφωτισμένες και υγρές, χορός ηδονικός των αισθήσεων. Η ζωγραφική του Πυλαρινού, σαν ζεστή καλοκαιρινή βροχή, υποβάλλει την υλικότητα μέσα από την αποσάρκωση, παίρνει σάρκα από το όνειρο και την μεταμορφώνει σε εικόνα.

Συνεντέυξεις Μπάμπη Πυλαρινού για την έκθεση «Σημεία Ονείρων»

Μια συζήτηση για την έκθεση «σημεία ονείρων» με την κυρία Γεωργία Οικονόμου στο news 247

Συνέντευξη με την κυρία Ειρήνη Ορφανίδου στην huffingtonpost

Μια συζήτηση με την εξαίρετη κυρία Αριστούλα Ζαχαρίου

Αλλά δημοσιεύματα για την έκθεση

Athens Voice

Αθηνόραμα

Ομιλία στα εγκαίνια της έκθεσης «Σημεία Ονείρων» στο Atelier Pilarinos από τον ζωγράφο π. Σταμάτη Σκλήρη

Το κείμενο της ομιλίας του ζωγράφου π. Σταμάτη Σκλήρη στα εγκαίνια της έκθεσης

Με την τρυφερή συμπόρευση των άκρως αισθαντικών στίχων της κας ΝΟΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΥ, Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ απλώνει απόψε μπροστά μας τους πίνακες του που χαρακτηρίζονται από ΗΘΟΣ ΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΟΝ, που δεν σχηματίζεται , δεν καμώνεται , δεν θέλει να κάνει εφέ , δεν είναι δήθεν.

ΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΟΝ ΗΘΟΣ έλεγαν οι ΑΓΙΟΙ Πατέρες του Γεροντικου την απλότητα και ειλικρίνεια του Μοναχού, ο οποίος δεν παριστάνει κάτι, αλλά είναι αυτός που είναι και όπως φαίνεται. Σχηματίζομαι σήμαινε προσποιούμαι , ΚΑΜΩΝΟΜΑΙ, παίζω θέατρο, υποκρίνομαι, ΕΙΜΑΙ ΔΗΘΕΝ. Μ αλλά λόγια ΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΟΝ ΗΘΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΡΟΣΠΟΙΗΤΟ, δεν παίρνω μια πόζα  σαν δήθεν.

           Για να το καταλάβουμε ας αντιπαραβάλλουμε δυο διαφορετικές καταστάσεις. 

Όταν δυο παρεξηγηθούνε, νοιωθουν μια ταραχή . Προσποιούνται προς τον άλλον. Παριστάνουν το σπουδαίο , τον πληγωμένο,Όταν ξηγηθούνε όμως, όταν συγχωρεθούν , τότε ηρεμούν και κοιτάζονται στα μάτια με διαφάνεια, τοτε η αγάπη τους καθιστά ανακουφισμένους, άνετους, ειλικρινείς , μη αγχωμένους.Η αγάπη δεν κρύβει τίποτε από τον αγαπημένο. Η αγάπη είναι ανιδιοτελής.  Η αγάπη εξω βάλλει τον φόβο. Τότε φεύγει ο φόβος, η καχυποψία  και γεμίζουν ευλογημένη απλότητα.

           Αν το μεταφέρουμε αυτό στη ζωγραφική, θα θέσουμε το ερώτημα: μπορούμε να ζωγραφίσουμε έργα με απλό και ειλικρινή τρόπο; Χωρίς να κρύβουμε κάτι, χωρίς να θελουμε να εντυπωσιάσουμε ; Εδώ χρειάζεται μια πνευματική και αγαπητική προσέγγιση προς τον εικονιζόμενο άνθρωπο και την εικονιζόμενη φύση. Το λεπτό σημείο είναι πώς μπορείς να απαλλαγείς από το κόμπλεξ να θες να εντυπωσιάσεις, να θες να αρέσει αυτό που κάνεις στους άλλους και να θες να εξαργυρώσεις την δεξιοτεχνία του εφέ σου. Αν μείνεις στη δημιουργία εντυπώσεων, δεν θα έχει το έργο σου ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.

            ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ,

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΓΑΠΗ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΛΟΤΗΤΑ. 

ΘΕΜΑΤΑ

ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Ο ΑΚΑΛΥΠΤΟΣ

ΟΙ ΚΑΜΑΡΕΣ, τα ΠΑΡΑΘΥΡΑ, ΤΑ ΚΑΔΡΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

ΤΟ ΦΙΑΤΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ  deuxchevaux

ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ

 ΤΟ ΤΟΠΙΟ

 ΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ

ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΣΤΟ ΦΡΥΔΙ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ

ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΑΛΟΓΑ

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ

                Όλοι αυτοί οι έμψυχοι και άψυχοι ήρωες των έργων του Μπάμπη Χαρακτήρίζονται από την πτωχεία ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ , ΔΕΝ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ ΔΕΝ ΚΑΜΩΝΟΝΤΑΙ σπουδαίους ΡΟΛΟΥΣ , ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ. Εχουν την απλότητα της ανιδιοτέλειας , της ανιδιοτελούς αγάπης , της ελευθερίας από τα εφέ , ως λάθρα βιώσαντες στον μυστικό κήπο της άδολης αθωότητας του αδελφού Μπάμπη, ο,οποίος εδώ  αναδεικνύεται και ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΙΔΙΑΖΟΥΣΗΣ.  ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΟΥ είναι σιωπηλή , μη κραυγαζουσα, συνεσταλμένη , αδιάφορη προς τις φωνασκίες της αγοράς. Η ζωγραφική αυτή συμβαδίζει αρμονικά με την Ρόδο δάκτυλά ποίηση της κας ΝΟΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΥ που παρακολουθεί, σαν να αγκαλιάζει τρυφερά τους πίνακες.

               Κι ένα τελευταίο. Αν δείτε κάποιο ζωγραφικό λάθος μην πάτε να το διορθώσετε , γιατί θα χάσει αυτό τον πολύτιμο σουρρεαλισμο της ατυπιας που έχει η απλότητα που επιτρεπει και κάποιον λεκέ στο ρούχο μας. Διότι αντιπαθεί τον φαρισαϊσμό του αψεγάδιαστου.