Skip to content →

2017 Μυστικά τοπία

Τα Μυστικά Τοπία είναι μέρη υποβλητικά, όπου αισθάνεσαι έναν ηλεκτρισμό, σε μαγεύουν, σε καθηλώνουν. Μερικά τοπία από αυτά έχουν κάτι από την ελληνικότητα που οραματίστηκε η γενιά του ’30. Παλιά καφενεία ή παραλιακά κεντράκια που έχει ζωγραφίσει ο Γιάννης Τσαρούχης, γειτονιές της Αθήνας του Σπύρου Βασιλείου. Άλλα πάλι τοπία είναι τόσο συνηθισμένα, αλλά όταν τα βλέπεις στα έργα αυτά, γίνονται μυθικά-μυστικά, καθαγιάζονται, όπως μια συνηθισμένη πολυκατοικία στου Ζωγράφου, χτισμένη γύρω στο 1970, με κεραίες, ηλιακούς, δόμα, παράθυρο στον ακάλυπτο.

Τα έργα της σειράς «Μυστικά Τοπία» ίσως δεν είναι πια τόσο χαρούμενα όπως παλιότερα έργα του ζωγράφου. Οι  στίχοι του Γιώργου Σεφέρη στο ποίημα «Τελευταίος Σταθμός» περιγράφουν την ατμόσφαιρά τους:
«…
ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο
χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος
μάτια που μισοκλείνουν στο λαμπύρισμα της μέρας
και πόδια που θα τρέχανε, κι ας είναι τόσο κουρασμένα,
στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους.
Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,
άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν·
σαν έρθει ο Θέρος
προτιμά να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι·
σαν έρθει ο Θέρος
άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό
άλλοι μπερδεύουνται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.
…»

Για την έκθεση στο Παρίσι στη γκαλερί Melkert τον Ιανουάριο του 2017

Για την έκθεση στην Αθήνα στο ατελιέ τον Μάιο του 2017

Για την υπαίθρια έκθεση στη βαρδιόλα του Πλάνου τον Αύγουστο του 2017